De ontmoeting met Femke’s idool Yes-R. Femke begon na te denken over de vele vragen die ze Yes-R wilde stellen. Giebelend bedachten de zussen hoe ze Yes-R zouden kunnen verleiden en welke trucs ze konden gebruiken om een kus van hem te kunnen krijgen. Lachend vertelde Femke dat ze hem wilde hem vragen of zijn vader een DJ was, want hij was toch echt een plaatje! Giebelend en schaterlachend werd genoten van het heerlijke eten. Tijdens het overheerlijke toetje besloten de dames dat ze hun strategie bepaald hadden en dat ze er klaar voor waren. Op naar theater De Tamboer dan maar! Want voordat Femke Yes-R zou ontmoeten mochten we met z’n allen eerst genieten van de voorstelling “Hartsvrienden” waar Yes-R een rol in speelt momenteel. De ontvangst in theater De Tamboer was hartelijk.
Met stoelen op de eerste rij was het uitzicht prachtig. Maar waar Femke voor de voorstelling nog heel stoer riep dat ze helemaal niet zenuwachtig was begonnen de kriebels nu toch echt wel te komen. Iedere keer wanneer Yes-R op het toneel verscheen realiseerde Femke hoe knap hij toch is en dat het moment dat ze hem ging ontmoeten toch echt steeds dichterbij kwam. En toen we na de voorstelling in de foyer stonden te wachten op manager Roy Spork die ons naar Yes-R zou brengen bekende Femke dat ze toch wel heel zenuwachtig was. Gelukkig was daar zus Nienke die haar trillende hand vasthield. Roy liet de meiden eerst het toneel vanaf de achterkant zien en vertelde hoe het op en afbouwen in zijn werk ging. Heel bijzonder om even aan de andere kant van de coulissen te staan. De meiden hielden elkaars handen stevig vast en realiseerden zich dat de grote ontmoeting bij iedere stap dichterbij kwam.
En terwijl Roy de dames door het gebouw leidde stonden ze voor ze het wisten ineens oog in oog met hun grote idool. Met de handen nog vast gaf Yes-R de meiden meteen een knuffel en heel even waren ze sprakeloos en konden ze niet geloven wat hun hier overkwam. Femke sloeg de andere trillende hand voor haar mond en kon alleen maar zeggen; Oh mijn god, ik kan het niet geloven, oh mijn god, dankjewel, ik weet niet wat ik zeggen moet….. Yes-R stelde ze gerust en nam ze mee naar een bankje waar ze even rustig konden zitten.
Wat wil je allemaal van me weten vroeg Yes-R. Femke die tijdens het eten nog allerlei vragen had bedacht wist het niet meer. Van de zenuwen was ze alles vergeten. Yes-R legde lieflijk zijn hand op haar schouder om haar gerust te stellen. Langzaam werd Femke wat rustiger en herinnerde ze zich wat ze wilde vragen en kwam het gesprek op gang. Yes-R gaf antwoord op al haar vragen en luisterde aandachtig toen Femke en Nienke een stukje voor hem rapten. En toen Femke hem vertelde dat ze hem haar habibi (schatje) vond, keek Yes-R haar lachend aan, legde zijn hand op haar schouder en zei met een lieve lach ‘jij bent ook mijn schatje hoor’ Femke hielde de hand van haar zus vast en wist even niet wat ze moest zeggen. Wauw!
Na nog wat foto’s te hebben gemaakt en handtekeningen te hebben gezet was het tijd om afscheid te nemen. Nadat Femke Yes-R nog een heerlijke zoen op zijn wang heeft gegeven, en nog één voor de foto die mama maakte, en nog één voor de foto die Karin maakte….. verlieten we het theater. Wat een dag, wat een ervaring. Femke heeft zich een prinses gevoeld en samen met haar zus genoten van iedere minuut en vooral van het half uurtje naast Yes-R op de bank. Heel even vergat ze haar zorgen, heel even was ze gewoon een meisje van 11. Femke en Nienke, wat een geweldige meiden, wat een lieve zussen, wat een plaatjes!
Met speciale dank aan:
Carin van Studio Gloss (Emmen), Nicky Lotterman van Het Keverhuis (Emmen), alle medewerkers van Eetcafé De Beurs (Hoogeveen), medewerksters van theater De Tamboer (Hoogveen), Tara Hill (Emmen), Keurslagerij Onrust (Emmen), Bakkerij Kuijer (Aalden), Roy Spork en natuurlijk Yes-R !
