Maandag 2 mei 2016: de Wensdag van Maaike, Sarah en Harm.
Hoe het allemaal ging en gegaan is bij ons. Een verzorgde dag uit met de dames van Wensstichting Drenthe. Misschien handig om in het kort uit te leggen wie de hoofdrolspelers in dit verhaal zijn en waarom zij in aanmerking kwamen om hun wens vervuld te krijgen. Maaike (14), Sarah (13) en Harm (9) zijn een stel leuke en hartelijke kinderen die ondanks de zorgen die ze hebben open en positief blijven. Hun ouders hebben 4,5 jaar geleden te horen gekregen dat moeder een zeer agressieve vorm van kanker heeft. Na de eerst operatie en bestralingen waren de vooruitzichten zeer slecht. Alleen wonder boven wonder en na diverse operaties is zij er nog steeds. Ook al kreeg zij geregeld te horen dat het ieder moment over kan zijn. Wel is moeders afhankelijk nu van een rolstoel en ligt ze veel op bed. Zij is uitbehandeld. De medische wereld kan niks meer voor haar betekenen. Zware dobber voor iedereen. Zowel voor de vader als voor de kinderen. De verpleging, die dagelijks langskomt voor de verzorging, heeft dan ook respect voor het gezin dat ondanks alles zo positief blijft en de orde van de dag zolang het kan, blijft volhouden. En dat met veel liefde voor elkaar.
Dit heeft geresulteerd dat Heidi Eefting in Januari contact heeft gezocht met de organisatie van Wensstichting Drenthe met de vraag of deze drie kanjers in aanmerking konden komen voor een wensdag. Begin februari zijn Joyce en Marisca van Wensstichting Drenthe bij ons langs geweest om te kijken wat de kinderen allemaal mooi en leuk vinden om te doen. In het begin waren ze nog vrij onder de indruk van dit alles maar op een gegeven moment kwamen er wel heel veel dingen op tafel die ze leuk vinden om te doen. Met heel veel informatie en tuitende oren zijn Joyce en Marisca weg gegaan. Hierna zijn ze gaan nadenken, bellen en regelen hoe ze deze dag het beste konden invullen. In de meivakantie werd de wensdag ingepland. Maandag 2 mei 2016 werd de wensdag voor Maaike, Sarah en Harm. Ook werd vader erbij in betrokken om de dag mee te gaan. Moeders kreeg wel deels van tevoren te horen wat de rest van het gezin ging doen. Voorgaande dagen was het behoorlijk slecht weer, dat zou nog wat worden...
Maandag 2 mei diende zich aan, even voor 12 uur waren Joyce, Marisca en Tara bij ons. Gezellig even een kopje koffie met gebak voordat de drukte van de dag ging beginnen. Allereerst gingen we met zijn allen naar de molen bij ons in het dorp. En wat een geluk hadden we, prachtig weer en qua temperatuur echt super. Beter konden we het niet krijgen. Tara was meegekomen om professionele foto's van ons te maken. Een complete fotosessie voor de molen, op de picknicktafel, als gezin, individueel, niks was te gek. Er werd dan ook heel veel gelachen. Na een half uur was het voor moeders genoeg en gingen we terug naar huis. Klaarmaken voor de volgende verrassing. Om 13.45 uur stond er ineens een hele grote witte limousine voor de deur. De chauffeur kwam Maaike, Sarah, Harm en vaders ophalen om hun naar Havelte te brengen. Wat imposant. Wat een luxe en ruimte. Onder genot van bubbeltjeslimonade in een champagneglas en vaders een biertje vertrokken ze naar Havelte. Moeders bleef deze ronde thuis zodat zij kon rusten om later in het verhaal weer fris en fruitig aan te sluiten. Via whatsapp werd zij op de hoogte gehouden wat de kinderen en vaders allemaal meemaakten.
Joyce, Marisca en Tara volgden de limousine om te zorgen dat de rest van een leien dakje zou blijven gaan en om de gebeurtenissen ook op de gevoelige plaat vast te leggen. Eenmaal in Havelte aangekomen stonden de mannen van Outdoor Point al te wachten met hun spullen. Zij hadden van alles en nog wat geregeld, geheel belangeloos!! Wat geweldig dat ze dit op die manier voor onze kinderen wilden doen. Allereerst werd er op quads gereden. Dat was ook de gezamenlijke wens van Maaike, Sarah en Harm. Alle drie zijn ze niet bang aangelegd wat resulteerde in goed en snel rijden. En natuurlijk de grootste lol. Helemaal als ze elkaar inhaalde. Vaders moest toch even goed zijn best doen. Na dit festijn mochten ze gaan boogschieten. Na de uitleg mochten ze zelf om de beurt. Er komt toch wel even wat meer bij kijken dan dat er gedacht werd. Harm was dan ook de enige die de roos heeft kunnen raken. Wat een dag, wat een weertje. Na deze inspanning even ontspanning in de vorm van wat drinken en een ijsje ook aangeboden door de mannen van Outdoor Point. Dat werd erg op prijs gesteld vooral vanwege warmte. Het laatste onderdeel wat Outdoor Point organiseerde, kwam de parkeerplaats opdronken. Een ouderwetse legertruck, DAF uit 1959, kwam tot stilstand. Vaders hield de chauffeur staande om met de legertruck op de foto te kunnen, niet wetende dat deze speciaal voor hem en de kinderen was gekomen en waar zij allemaal in plaats mochten nemen. Sarah kon vanwege haar rug helaas niet mee en bleef even met Joyce wachten op het terras. Met de truck werd er een parcours afgelegd over het oude militaire oefenterrein. Met veel bobbels en geen vering resulteerde dit in stuiterende billen op de banken. Wat was dit super! Echt een super afsluiting van dit gedeelte wat Outdoor Point had geregeld. Eenmaal terug op de parkeerplaats werd er weer plaatsgenomen in de limousine waar de innerlijke mens weer werd verwend met lekkere bubbeltjeslimonade en een biertje. In de tussentijd hadden verschillende foto's moeders al bereikt. Ook was ondertussen Heidi bij moeders om haar naar het volgende adres te brengen. Rolstoel achterin en op naar Emmen. Als laatste stond op de agenda een lopend buffet bij wereldrestaurant Puur waar het hele gezin samen zou komen om de dag gezellig samen, tijdens het eten, te bespreken. Wachtende vlakbij Puur op de limousine voegden Joyce en Marisca zich bij Heidi en moeders. Tara had ondertussen afscheid genomen.
Het heeft wel wat als zo'n grote wagen aan komt rijden. Eenmaal de deur open en Maaike, Sarah, Harm en vaders buiten, kwamen de verhalen al in geuren en kleuren. Wat een enthousiasme, heerlijk! Nog even gesproken met de chauffeur van de limousine die ook een leuke dag had gehad, gelukkig. De chauffeur en Heidi namen allebei afscheid en gingen naar hun volgende afspraak. Joyce en Marisca brachten ons naar Puur en lieten ons met ons vijfjes achter om van het eten, elkaar en de verhalen te genieten. En dat hebben we, genoten van alles. Rond 19.30 uur kon je wel merken dat de dag zijn tol begon te eisen in de vorm van een gaap en soms traag knipperende ogen. Tijd om de dames van de Wensstichting Drenthe te appen dat we klaar waren met eten. De limousine was natuurlijk ondertussen weer naar de garage waardoor de man van Joyce ook meereed om ons naar huis te brengen. Eenmaal thuis hebben we gezamenlijk nog wat gedronken om vervolgens afscheid van elkaar te nemen.
Wat voelen we ons rijk dat de Wensstichting Drenthe dit alles voor Maaike, Sarah en Harm heeft willen organiseren. We hebben allemaal intens genoten van deze dag. Dit is echt een onvergetelijke dag geworden. Dank jullie wel, allemaal!
Wensstichting Drenthe, Joyce en Marisca.
Fotoshoot, Tara Elisabeth.
Top Limousine verhuur
Outdoor Point
Wereldrestaurant Puur
Allemaal bedankt!
