Mijn verslag van deze dag

Floor ontmoet Nick en Simon

  • Foto 1
  • Foto 2
  • Foto 3
  • Foto 4
  • Foto 5
  • Foto 6
  • Foto 7
  • Foto 8
  • Foto 9
  • Foto 10

Ze ziet er uit als een gewoon meisje. Ze danst, lacht, sport, maakt plezier en doet haar best met muziekles en gaat graag naar school. Een meisje dat zich niet laat kisten en krachtig in het leven staat. Je zou zo op het eerste gezicht niet denken dat ze een steuntje in de rug nodig heeft, maar als je even wacht en haar eens vraagt hoe haar dag eruit ziet, dan word je toch wel stil. Elke dag wordt ze behandeld, moet ze oefeningen doen en moet ze spoelen, wat niet altijd even eenvoudig is. Daarbij moet ze ook regelmatig operaties ondergaan en heeft ze al vele therapeuten ontmoet. Floor heeft namelijk een aangeboren afwijking. Ondanks deze intensive invulling van de dag, blijft ze met vrolijkheid in het leven staan. Gaat ze door met oefenen en dwingt ze bij menigeen een groot respect af.

Zo’n meisje moet dus zeker weten eens een keer in het zonnetje worden gezet en dat gebeurde afgelopen zaterdagavond. Floor en haa...
r ouders waren op de hoogte gebracht, dat er een wens in vervulling zou worden gebracht en ze hadden te horen gekregen dat ze om half vier klaar moesten staan met zwemkleding en handdoek. Verder wisten ze van niets. Het was een hele spannende reis, want waar zouden ze naar toe gaan? Eindelijk werd het duidelijk toen de taxi naar Dalen reed en hen bij Centerparcs afzette. Daar werden ze enkele uren verwend en mochten ze zwemmen, eten en genieten. De tijd vloog voorbij en er zou nog iets komen, maar wat?? Floor lag heerlijk in het water en samen met haar vader en moeder had ze een geweldige tijd. Nadien werd er heerlijk gegeten, maar de tijd werd ook goed in de gaten gehouden, want ze zouden weer worden opgehaald.
De taxi haalde hen en de reis werd vervolgd.. Vele mogelijkheden werden benoemd, maar het bleef geheim. Op de plek van bestemming was nog niets duidelijk, het wachten kon beginnen. Totdat eindelijk .. eindelijk de deur open ging en daar NICK EN SIMON binnen kwamen gestapt. Floor’s mondje viel open van verbazing... ze kreeg een 'Meet and Greet' met haar idolen! Daarna mocht ze naar een heus optreden en had de dag van haar leven!

We hopen dat deze dag in haar geheugen zal worden opgeslagen en steeds weer voor kracht en sterkte zal zorgen wanneer ze weer haar oefeningen en behandelingen moet ondergaan.

Dit is het verslag dat we onlangs ontvingen van Floor en haar ouders. Wat is het toch fijn en bijzonder om voor zo'n geweldige meid een wens te hebben mogen vervullen....


We waren natuurlijk de hele week al een beetje gespannen, wat zouden we gaan doen? Zwemmen ja, dat was logisch, maar waar? Om half vier stond de taxi klaar en werden we uitgezwaaid door opa, oma en Daan. Onderweg keken Hans en ik elkaar al een paar keer aan want we hadden al snel door dat de reis naar Coevorden/ Dalen leek te gaan. Nou, daar hadden we wel zin in natuurlijk, lekker zwemmen in de Huttenheugte? Ja hoor we draaiden af en toen had Floor het ook door, "Yes, de Huttenheugte". We kregen bij de balie bonnen om het zwembad in te kunnen en ook bonnen om te gaan eten. We spraken af dat we dat om 19.15 zouden gaan doen en dus hadden we 2 heerlijke uurtjes voor ons om te gaan zwemmen. Het was heel erg leuk, lekker zwemmen, relaxen en lekker met z'n drietjes de tijd om te genieten. Rond 19.15 gingen we dus eten en dat smaakte prima. Lekkere patatjes voor Floor en heerlijke broodjes met kruidenboter (zelfs bruin brood was er en dat zie je niet vaak. Floor mag geen witbrood vanwege verstoppingen). De chocoladefontein had Floor meteen al gezien en daar sloten we de heerlijke maaltijd mee af. We moesten om 21.00 uur klaarstaan bij de portier hadden we met Petra afgesproken. We werden wel erg nieuwsgierig, wat zouden we nu nog gaan doen?? We reden richting Lutten en we waren redelijk vroeg. We hielpen met huisnummers zoeken (aan de verkeerde kant van de straat natuurlijk, handig van Petra) en hadden nog steeds geen idee. Op een gegeven moment draaiden we een parkeerplaats op bij "de Wildkamp".  Daar was een feestje gaande, dat zagen we wel. Om 22.00 uur mochten we uit de auto en werden we naar een loods gebracht waar we in een personeelsruimte kwamen. We mochten gaan zitten en kregen wat drinken. We hadden wel door dat de band zich hier blijkbaar omkleedde, maar wisten nog niet wat voor groots er zou plaatsvinden. Na wat gezellig heen en weer geklets ging er een deur open en wie stonden daar?

NICK EN SIMON!!! Wauw, Floor keek, straalde, vloog omhoog en liep op ze af. Handen geschud, foto's gemaakt en toen werden we naar het podium gebracht. De feestende personeelsleden van "de Wildkamp" keken een beetje vreemd want waar maakten wij ons nou zo druk om? Erik Hulsebosch kondigde ze aan en al snel stond het voor het podium vol en wij stonden op een prachtplek! We hebben meegezongen, gedanst en een superavond gehad. Simon gaf Floor nog een hand tijdens het liedje "Pak maar mijn hand" en daar raakt ze nog steeds niet over uitgepraat. Het was echt geweldig! We hebben nog even nagepraat en toen gingen we terug naar Erica. Floor werd steeds rustiger, maar was ook erg onder de indruk van het hele gebeuren. Ze heeft er echt weken over gepraat, de nieuwe cd van Nick en Simon is al grijsgedraaid, er hangt een grote poster op haar kamer en de klas heeft de foto bewonderd en het krantenbericht op het prikbord gehangen. Een dag om nooit meer te vergeten vooral omdat Floor zo supergenoten heeft!
Nogmaals onze hartelijke dank, jullie hebben ons meisje een superdag gegeven!

Hans, Mirjam, Floor en Daan